De GVR (Grote Vriendelijke Reus)

De GVR, De Grote Vriendelijke Reus, het wereldberoemde karakter van Roald Dahl, komt opnieuw tot leven. Het eenzame weesmeisje Sofie wordt ’s nachts plots uit haar bed gehaald. Voordat ze het weet zweeft ze aan de armen van de Grote Vriendelijke Reus. Sofie komt terecht in een magische reuzenwereld met een lieve reus, met een ietwat vreemd woordgebruik.

"Ik had heel de bekende boekenkaft voor ogen, en deze indrukwekkende reus was daar een prima 'vertolking' van"

Het boek vond ik als kind destijds heel erg leuk, maar dat is al zo lang geleden dat ik me er niet alles meer van kon herinneren.

Ruby Barnhill als Sophie vond ik prima gecast. Ze was gelukkig niet irritant (zoals kindacteurs dat kunnen zijn) en soms zelfs aandoenlijk.
De BFG zelf vond ik prachtig vormgegeven; ik had heel sterk nog de bekende boekenkaft voor ogen, en deze indrukwekkende CGI-reus was daar een prima 'vertolking' van. Zijn ogen spreken boekdelen en zijn emoties komen goed naar voren. Het maakte de reus geloofwaardig en menselijk.
Datzelfde kon niet echt gezegd worden voor de slechte reuzen; ze waren prima gerenderd, maar veel te cartoonesk. Ze deden me denken aan World of Warcraft orcs.
Ook bij de scenes waarin Sophie samen met de reus in beeld was, vond ik dat Sophie soms niet inblendde met haar omgeving of soms wat schokte als de reus haar meenam op zijn hand. Het blijven lastige shots die zelfs met de hedendaagse computertechnieken nog niet helemaal perfect afgewerkt kunnen worden.

Maar goed, dat is nitpicken. Ik vond de film zeker wel vermakelijk, hoewel het soms wat inzakte. Sommige scenes duurden te lang of er gebeurde te weinig om het spannend te houden.
Zoals vaker met boekverfilmingen is de film een heel andere beleving dan het boek. Wat het boek zo leuk maakte -in mijn herinnering- waren de gesprekken tussen Sophie en de reus, terwijl de film zich meer leek te concentreren op de visuele mogelijkheden. Natuurlijk ontkom je daar niet aan als je een fantasiewereld moet tonen, maar het maakt dat de menselijke interactie en Dahls creatieve schrijfsels wat ondergesneeuwd raakten.

De GVR (Grote Vriendelijke Reus) (DVD)

In De GVR (De Grote Vriendelijke Reus), gebaseerd op Roald Dahls wereldberoemde gelijknamige boek, maakt het eenzame weesmeisje Sofie (Ruby Barnhill) kennis met de magische reuzenwereld. Wanneer ze ’s nachts wakker ligt, wordt ze plotseling uit haar bed geplukt en ontvoerd. Maar Sofie heeft niets te vrezen; het is de Grote Vriendelijke Reus (Oscarwinnaar Mark Rylance). Een reus die misschien eigenaardige woorden gebruikt, maar geen vlieg kwaad doet. Ze komt er echter al snel achter dat zijn soortgenoten minder vriendelijk zijn en samen met de GVR smeedt ze een plan om alle kinderen in de wereld te beschermen tegen de kwaadaardige reuzen… De verfilming is in handen van de legendarische regisseur Steven Spielberg in samenwerking met Disney. Het is de eerste film van Spielberg waarbij het team achter kaskraker E.T. weer betrokken is. Het boek won diverse prijzen en is één van de bekendste kinderboeken aller tijden. Dit jaar is het precies 100 jaar geleden dat de legendarische kinderboekenschrijver Roald Dahl werd geboren.

Beschrijving gevonden op Wehkamp

De GVR (Grote Vriendelijke Reus)

De GVR, De Grote Vriendelijke Reus, het wereldberoemde karakter van Roald Dahl, komt opnieuw tot leven. Het eenzame weesmeisje Sofie wordt ’s nachts plots uit haar bed gehaald. Voordat ze het weet zweeft ze aan de armen van de Grote Vriendelijke Reus. Sofie komt terecht in een magische reuzenwereld met een lieve reus, met een ietwat vreemd woordgebruik.<br /><br /><table width="100%"><tbody><tr><td width="70%"><div class="rating-stars rating-stars--review-summary rating-stars rating-stars--large"><span class="rating-stars__value" style="width: 60%;"></span></div><br /><br /><i><b>"Ik had heel de bekende boekenkaft voor ogen, en deze indrukwekkende reus was daar een prima 'vertolking' van"</b></i><br /><br /></td><td width="30%" align="right"><img src="https://www.bol.com/nl/cms/image/logo/meter-logo.jpg " align="right"" /></td></tr></tbody></table><br />Het boek vond ik als kind destijds heel erg leuk, maar dat is al zo lang geleden dat ik me er niet alles meer van kon herinneren.<br /><br />Ruby Barnhill als Sophie vond ik prima gecast. Ze was gelukkig niet irritant (zoals kindacteurs dat kunnen zijn) en soms zelfs aandoenlijk.<br />De BFG zelf vond ik prachtig vormgegeven; ik had heel sterk nog de bekende boekenkaft voor ogen, en deze indrukwekkende CGI-reus was daar een prima 'vertolking' van. Zijn ogen spreken boekdelen en zijn emoties komen goed naar voren. Het maakte de reus geloofwaardig en menselijk.<br />Datzelfde kon niet echt gezegd worden voor de slechte reuzen; ze waren prima gerenderd, maar veel te cartoonesk. Ze deden me denken aan World of Warcraft orcs.<br />Ook bij de scenes waarin Sophie samen met de reus in beeld was, vond ik dat Sophie soms niet inblendde met haar omgeving of soms wat schokte als de reus haar meenam op zijn hand. Het blijven lastige shots die zelfs met de hedendaagse computertechnieken nog niet helemaal perfect afgewerkt kunnen worden.<br /><br />Maar goed, dat is nitpicken. Ik vond de film zeker wel vermakelijk, hoewel het soms wat inzakte. Sommige scenes duurden te lang of er gebeurde te weinig om het spannend te houden.<br />Zoals vaker met boekverfilmingen is de film een heel andere beleving dan het boek. Wat het boek zo leuk maakte -in mijn herinnering- waren de gesprekken tussen Sophie en de reus, terwijl de film zich meer leek te concentreren op de visuele mogelijkheden. Natuurlijk ontkom je daar niet aan als je een fantasiewereld moet tonen, maar het maakt dat de menselijke interactie en Dahls creatieve schrijfsels wat ondergesneeuwd raakten.

Beschrijving gevonden op Bol.com