Le goût de l'éternel - Jef Paepen en Eric Min
Available at:
LE GOÛT DE 'ÉTERNEL bevat twintig zwart-wit fotowerken van de Belgische fotograaf JEF PAEPEN. Hij heeft zich hiervoor geïnspireerd op gedichten van de Franse dichter CHARLES BAUDELAIRE uit diens bundel 'Les Fleurs du mal'. De betreffende gedichten van Baudelaire zijn eveneens opgenomen in dit boek [in het Frans]. 'De bloemen van het kwaad komen nadrukkelijk in beeld,' schrijft auteur en filosoof ERIC MIN in zijn inleiding. Hij vervolgt: 'Paepen laat de parfums van het symbolisme nog één keer door studio en galerie wervelen. Laag na laag, haarscherp of wazig, doemen verwelkte en fleurige bloemen, het perfecte [naakte] lichaam en zijn aftakelende alter ego, de schimmen en de schedel op in een vermenging van analoge en digitale opnamen die het finale beeld vormgeven. Huid voelt aan als papier of perkament, het zwart-wit en de diepe, ronde grijstonen herinneren aan etsen of houtskooltekeningen. En altijd kijkt de dood mee tussen de lagen, de listen, de lakens en de regels van dit huiskamertheater. Te mooi om waar te zijn is het, en niet van deze tijd. Het is van alle tijden.'
Le goût de l'éternel
LE GOÛT DE 'ÉTERNEL bevat twintig zwart-wit fotowerken van de Belgische fotograaf JEF PAEPEN. Hij heeft zich hiervoor geïnspireerd op gedichten van de Franse dichter CHARLES BAUDELAIRE uit diens bundel 'Les Fleurs du mal'. De betreffende gedichten van Baudelaire zijn eveneens opgenomen in dit boek [in het Frans].<br />'De bloemen van het kwaad komen nadrukkelijk in beeld,' schrijft auteur en filosoof ERIC MIN in zijn inleiding. Hij vervolgt: 'Paepen laat de parfums van het symbolisme nog één keer door studio en galerie wervelen. Laag na laag, haarscherp of wazig, doemen verwelkte en fleurige bloemen, het perfecte [naakte] lichaam en zijn aftakelende alter ego, de schimmen en de schedel op in een vermenging van analoge en digitale opnamen die het finale beeld vormgeven. Huid voelt aan als papier of perkament, het zwart-wit en de diepe, ronde grijstonen herinneren aan etsen of houtskooltekeningen. En altijd kijkt de dood mee tussen de lagen, de listen, de lakens en de regels van dit huiskamertheater. Te mooi om waar te zijn is het, en niet van deze tijd. Het is van alle tijden.'
Beschrijving gevonden op Bol.com
Le goût de l'éternel - Jef Paepen en Eric Min
LE GOÛT DE 'ÉTERNEL bevat twintig zwart-wit fotowerken van de Belgische fotograaf JEF PAEPEN. Hij heeft zich hiervoor geïnspireerd op gedichten van de Franse dichter CHARLES BAUDELAIRE uit diens bundel 'Les Fleurs du mal'. De betreffende gedichten van Baudelaire zijn eveneens opgenomen in dit boek [in het Frans].'De bloemen van het kwaad komen nadrukkelijk in beeld,' schrijft auteur en filosoof ERIC MIN in zijn inleiding. Hij vervolgt: 'Paepen laat de parfums van het symbolisme nog één keer door studio en galerie wervelen. Laag na laag, haarscherp of wazig, doemen verwelkte en fleurige bloemen, het perfecte [naakte] lichaam en zijn aftakelende alter ego, de schimmen en de schedel op in een vermenging van analoge en digitale opnamen die het finale beeld vormgeven. Huid voelt aan als papier of perkament, het zwart-wit en de diepe, ronde grijstonen herinneren aan etsen of houtskooltekeningen. En altijd kijkt de dood mee tussen de lagen, de listen, de lakens en de regels van dit huiskamertheater. Te mooi om waar te zijn is het, en niet van deze tijd. Het is van alle tijden.'
Beschrijving gevonden op Wehkamp
Le goût de l'éternel
LE GOÛT DE 'ÉTERNEL bevat twintig zwart-wit fotowerken van de Belgische fotograaf JEF PAEPEN. Hij heeft zich hiervoor geïnspireerd op gedichten van de Franse dichter CHARLES BAUDELAIRE uit diens bundel 'Les Fleurs du mal'. De betreffende gedichten van Baudelaire zijn eveneens opgenomen in dit boek [in het Frans]. 'De bloemen van het kwaad komen nadrukkelijk in beeld,' schrijft auteur en filosoof ERIC MIN in zijn inleiding. Hij vervolgt: 'Paepen laat de parfums van het symbolisme nog één keer door studio en galerie wervelen. Laag na laag, haarscherp of wazig, doemen verwelkte en fleurige bloemen, het perfecte [naakte] lichaam en zijn aftakelende alter ego, de schimmen en de schedel op in een vermenging van analoge en digitale opnamen die het finale beeld vormgeven. Huid voelt aan als papier of perkament, het zwart-wit en de diepe, ronde grijstonen herinneren aan etsen of houtskooltekeningen. En altijd kijkt de dood mee tussen de lagen, de listen, de lakens en de regels van dit huiskamertheater. Te mooi om waar te zijn is het, en niet van deze tijd. Het is van alle tijden.'
