drie steden, twee ogen - Hanz Mirck

Hanz Mirck (1970) is docent Nederlands, creatief vertaler, muzikant, schrijver en dichter. Hij organiseert poëzieactiviteiten, maakt deel uit van literaire jury's en is werkzaam als schrijfdocent en redacteur. Voor (literaire) tijdschriften en kranten schrijft hij artikelen, columns en gedichten. Hij publiceerde verscheidene dichtbundels en een roman. De dichtbundel Het geluk weet niets van mij (2002) werd genomineerd voor de C. Buddingh-prijs en voor Wegsleepregeling van kracht (2006) ontving hij de J.C. Bloem-poëzieprijs. Sinds Hanz Mirck in 2004 samen met Ingmar Heytze tweede werd in de verkiezing van de Dichter des Vaderlands, wordt hij veelvuldig door de landelijke media gevraagd om over de actualiteit te schrijven. Voor dagbladen als de Gelderlander en De Stentor, en radioprogramma's van de VPRO en de EO maakt hij gedichten. In 2007 wint Mirck de wedstrijd die hem stadsdichter van Zutphen maakte en in 2014 wordt hij voor dezelfde functie gevraagd in de gemeente Apeldoorn. In de jaren daarvoor schrijft hij gedichten over zijn woonplaats Arnhem. Zodoende verschenen er in twaalf jaar tijd tientallen stadsgedichten van zijn hand. De beste 45 daarvan zijn in chronologische volgorde opgenomen in deze bundel. 'Hanz Mirck [...] is veel meer dan een stadsdichter, hij is er drie. Daardoor heeft hij inmiddels meer expertise in stadsdichterschap dan welke andere levende Nederlandse dichter ook. [...] Hij voorziet zijn steden niet van gedichten, hij laat zijn gedichten spelen in de stad, als getuigenissen van een universeel stedelijk leven. [...] Alleen een echte dichter is het waard om stadsdichter te zijn, want alleen echte dichters schrijven stadsgedichten die hun directe aanleiding en zelfs hun stad overstijgen. Hanz Mirck is zo'n dichter en in deze bundel staan zijn beste stadsgedichten.' INGMAR HEYTZE

drie steden, twee ogen

Hanz Mirck (1970) is docent Nederlands, creatief vertaler,<br />muzikant, schrijver en dichter. Hij organiseert<br />poëzieactiviteiten, maakt deel uit van literaire jury's<br />en is werkzaam als schrijfdocent en redacteur. Voor<br />(literaire) tijdschriften en kranten schrijft hij artikelen,<br />columns en gedichten. Hij publiceerde verscheidene<br />dichtbundels en een roman. De dichtbundel Het geluk<br />weet niets van mij (2002) werd genomineerd voor<br />de C. Buddingh-prijs en voor Wegsleepregeling van<br />kracht (2006) ontving hij de J.C. Bloem-poëzieprijs.<br /><br />Sinds Hanz Mirck in 2004 samen met Ingmar Heytze<br />tweede werd in de verkiezing van de Dichter des<br />Vaderlands, wordt hij veelvuldig door de landelijke<br />media gevraagd om over de actualiteit te schrijven.<br />Voor dagbladen als de Gelderlander en De Stentor,<br />en radioprogramma's van de VPRO en de EO maakt<br />hij gedichten.<br /><br />In 2007 wint Mirck de wedstrijd die hem stadsdichter<br />van Zutphen maakte en in 2014 wordt hij voor dezelfde<br />functie gevraagd in de gemeente Apeldoorn. In de<br />jaren daarvoor schrijft hij gedichten over zijn woonplaats<br />Arnhem. Zodoende verschenen er in twaalf jaar<br />tijd tientallen stadsgedichten van zijn hand. De beste<br />45 daarvan zijn in chronologische volgorde opgenomen<br />in deze bundel.<br /><br /><br />'Hanz Mirck [...] is veel meer dan een stadsdichter,<br />hij is er drie. Daardoor heeft hij inmiddels<br />meer expertise in stadsdichterschap<br />dan welke andere levende Nederlandse dichter<br />ook. [...] Hij voorziet zijn steden niet van<br />gedichten, hij laat zijn gedichten spelen in<br />de stad, als getuigenissen van een universeel<br />stedelijk leven. [...] Alleen een echte dichter<br />is het waard om stadsdichter te zijn, want alleen<br />echte dichters schrijven stadsgedichten<br />die hun directe aanleiding en zelfs hun stad<br />overstijgen. Hanz Mirck is zo'n dichter en in<br />deze bundel staan zijn beste stadsgedichten.'<br />INGMAR HEYTZE<br />

Beschrijving gevonden op Bol.com

drie steden, twee ogen - Hanz Mirck

Hanz Mirck (1970) is docent Nederlands, creatief vertaler,muzikant, schrijver en dichter. Hij organiseertpoëzieactiviteiten, maakt deel uit van literaire jury'sen is werkzaam als schrijfdocent en redacteur. Voor(literaire) tijdschriften en kranten schrijft hij artikelen,columns en gedichten. Hij publiceerde verscheidenedichtbundels en een roman. De dichtbundel Het gelukweet niets van mij (2002) werd genomineerd voorde C. Buddingh-prijs en voor Wegsleepregeling vankracht (2006) ontving hij de J.C. Bloem-poëzieprijs.Sinds Hanz Mirck in 2004 samen met Ingmar Heytzetweede werd in de verkiezing van de Dichter desVaderlands, wordt hij veelvuldig door de landelijkemedia gevraagd om over de actualiteit te schrijven.Voor dagbladen als de Gelderlander en De Stentor,en radioprogramma's van de VPRO en de EO maakthij gedichten.In 2007 wint Mirck de wedstrijd die hem stadsdichtervan Zutphen maakte en in 2014 wordt hij voor dezelfdefunctie gevraagd in de gemeente Apeldoorn. In dejaren daarvoor schrijft hij gedichten over zijn woonplaatsArnhem. Zodoende verschenen er in twaalf jaartijd tientallen stadsgedichten van zijn hand. De beste45 daarvan zijn in chronologische volgorde opgenomenin deze bundel.'Hanz Mirck [...] is veel meer dan een stadsdichter,hij is er drie. Daardoor heeft hij inmiddelsmeer expertise in stadsdichterschapdan welke andere levende Nederlandse dichterook. [...] Hij voorziet zijn steden niet vangedichten, hij laat zijn gedichten spelen inde stad, als getuigenissen van een universeelstedelijk leven. [...] Alleen een echte dichteris het waard om stadsdichter te zijn, want alleenechte dichters schrijven stadsgedichtendie hun directe aanleiding en zelfs hun stadoverstijgen. Hanz Mirck is zo'n dichter en indeze bundel staan zijn beste stadsgedichten.'INGMAR HEYTZE

Beschrijving gevonden op Wehkamp

Drie Steden, Twee Ogen

Hanz Mirck (1970) is docent Nederlands, creatief vertaler, muzikant, schrijver en dichter. Hij organiseert poëzieactiviteiten, maakt deel uit van literaire jury&apos;s en is werkzaam als schrijfdocent en redacteur. Voor (literaire) tijdschriften en kranten schrijft hij artikelen, columns en gedichten. Hij publiceerde verscheidene dichtbundels en een roman. De dichtbundel Het geluk weet niets van mij (2002) werd genomineerd voor de C. Buddingh-prijs en voor Wegsleepregeling van kracht (2006) ontving hij de J.C. Bloem-poëzieprijs. Sinds Hanz Mirck in 2004 samen met Ingmar Heytze tweede werd in de verkiezing van de Dichter des Vaderlands, wordt hij veelvuldig door de landelijke media gevraagd om over de actualiteit te schrijven. Voor dagbladen als de Gelderlander en De Stentor, en radioprogramma&apos;s van de VPRO en de EO maakt hij gedichten. In 2007 wint Mirck de wedstrijd die hem stadsdichter van Zutphen maakte en in 2014 wordt hij voor dezelfde functie gevraagd in de gemeente Apeldoorn. In de jaren daarvoor schrijft hij gedichten over zijn woonplaats Arnhem. Zodoende verschenen er in twaalf jaar tijd tientallen stadsgedichten van zijn hand. De beste 45 daarvan zijn in chronologische volgorde opgenomen in deze bundel. &apos;Hanz Mirck [...] is veel meer dan een stadsdichter, hij is er drie. Daardoor heeft hij inmiddels meer expertise in stadsdichterschap dan welke andere levende Nederlandse dichter ook. [...] Hij voorziet zijn steden niet van gedichten, hij laat zijn gedichten spelen in de stad, als getuigenissen van een universeel stedelijk leven. [...] Alleen een echte dichter is het waard om stadsdichter te zijn, want alleen echte dichters schrijven stadsgedichten die hun directe aanleiding en zelfs hun stad overstijgen. Hanz Mirck is zo&apos;n dichter en in deze bundel staan zijn beste stadsgedichten.&apos; INGMAR HEYTZE

Beschrijving gevonden op BookSpot.nl