Het land 32 - Daan Heerma van Voss

In Het land 32 zijn liefde, verbeelding en macht de inzet van een gevaarlijk spel. Hoofdpersonen zijn een man die Marlon Brando heet, de oude Vrijdag en het meisje Penny Lane. Penny komt in verschillende gestalten terug in herinneringen van Marlon, maar hij krijgt geen greep op wie zij is en welke rol zij in zijn leven speelt. Zijn welhaast dierlijke zoektocht naar antwoorden raakt aan de meest wezenlijke vragen over het behoud van het eigen lichaam, verlies van waardigheid, schuld en angst, en door alles heen altijd het verlangen naar geborgenheid en liefde.

Het land 32. roman, Heerma van Voss, Daan, Paperback

Beschrijving gevonden op Proxis.com

Het land 32

In Het land 32 zijn liefde, verbeelding en macht de inzet van een gevaarlijk spel. Hoofdpersonen zijn een man die Marlon Brando heet, de oude Vrijdag en het meisje Penny Lane. Penny komt in verschillende gestalten terug in herinneringen van Marlon, maar hij krijgt geen greep op wie zij is en welke rol zij in zijn leven speelt. Zijn welhaast dierlijke zoektocht naar antwoorden raakt aan de meest wezenlijke vragen over het behoud van het eigen lichaam, verlies van waardigheid, schuld en angst, en door alles heen altijd het verlangen naar geborgenheid en liefde. <br /><br /><blockquote>We zijn met zijn tweeën, dat wil zeggen, alleen. Ik ben doorweekt van de regen. Dan sleept hij me terug mijn ruimte in, met zijn harde handen onder mijn oksels. Ik ruik aarde en modder. Van de vrouw en het meisje geen spoor.<blockquote></blockquote></blockquote>

Beschrijving gevonden op Bol.com

Het land 32

In Het land 32 zijn liefde, verbeelding en macht de inzet van een gevaarlijk spel. Hoofdpersonen zijn een man die Marlon Brando heet, de oude Vrijdag en het meisje Penny Lane. Penny komt in verschillende gestalten terug in herinneringen van Marlon, maar hij krijgt geen greep op wie zij is en welke rol zij in zijn leven speelt. Zijn welhaast dierlijke zoektocht naar antwoorden raakt aan de meest wezenlijke vragen over het behoud van het eigen lichaam, verlies van waardigheid, schuld en angst, en door alles heen altijd het verlangen naar geborgenheid en liefde. We zijn met zijn tweeën, dat wil zeggen, alleen. Ik ben doorweekt van de regen. Dan sleept hij me terug mijn ruimte in, met zijn harde handen onder mijn oksels. Ik ruik aarde en modder. Van de vrouw en het meisje geen spoor.

Beschrijving gevonden op BookSpot.nl