Een droomjeugd - Catherine Millet
Available at:
In Een droomjeugd beschrijft Catherine Millet haar kindertijd, in een poging te begrijpen hoe ze iemand is geworden die voortdurend exact onder woorden wil brengen wat ze ziet, gedreven door een volkomen onbevooroordeelde nieuwsgierigheid. Millet is opgegroeid met ouders die dagelijks ruziemaakten, en die omgeving van geestelijk geweld heeft haar voor het leven gevormd. Ze bekeek de mensen om haar heen van een afstand, en ontwikkelde al jong het vermogen om aandachtig en met oog voor detail haar omgeving te observeren. In dezelfde zorgvuldige en intelligente stijl waarin ze eerder schreef over haar seksuele leven en haar jaloezie, schrijft Millet in Een droomjeugd over haar jeugd en hoe die haar latere perceptie heeft bepaald. Het is het coming-of-age-verhaal van een vrijgevochten vrouw, maar ook een universeel herkenbaar boek over de manier waarop een persoonlijkheid wordt gevormd.
Een droomjeugd
In Een droomjeugd beschrijft Catherine Millet haar kindertijd, in een poging te begrijpen hoe ze iemand is geworden die voortdurend exact onder woorden wil brengen wat ze ziet, gedreven door een volkomen onbevooroordeelde nieuwsgierigheid.<br />Millet is opgegroeid met ouders die dagelijks ruziemaakten, en die omgeving van geestelijk geweld heeft haar voor het leven gevormd. Ze bekeek de mensen om haar heen van een afstand, en ontwikkelde al jong het vermogen om aandachtig en met oog voor detail haar omgeving te observeren.<br />In dezelfde zorgvuldige en intelligente stijl waarin ze eerder schreef over haar seksuele leven en haar jaloezie, schrijft Millet in Een droomjeugd over haar jeugd en hoe die haar latere perceptie heeft bepaald. Het is het coming-of-age-verhaal van een vrijgevochten vrouw, maar ook een universeel herkenbaar boek over de manier waarop een persoonlijkheid wordt gevormd.<br /><blockquote>‘Het was in Bois-Colombes, een buitenwijk van Parijs, rue Philippe-de-Metz 1. Daar ben ik geboren, in het tweekamerappartement op de derde verdieping, ter plekke verschenen, een voorrecht dat in mijn ogen bij mijn status van oudste hoorde, want voor de geboorte van mijn broer was mijn moeder naar een kliniek gegaan. Ik was niet alleen blij dat ik er eerder was dan hij, ik vond het ook eervoller om omringd door familie geboren te worden dan ergens ver weg en anoniem.’</blockquote>
