Soldaat in Indonesië, 1945-1950 - Gert Oostindie
Available at:
De oorlog in Indonesië roept een mensenleven later nog steeds heftige emoties op. Dat is niet vreemd. Nederland mobiliseerde indertijd 220.000 militairen voor een verloren strijd die achteraf 'fout' ging heten. In het publieke debat over onze grootste militaire operatie ooit gaat het vooral om Nederlandse oorlogsmisdaden. Veteranen hebben zich in deze debatten flink geroerd. Dat is logisch, zij waren er, zij beleefden de rauwe werkelijkheid, zij weten waarover ze het hebben. Dit boek is gebaseerd op hun brieven, dagboeken, gedenkboeken en memoires. Wat aan het licht komt over oorlogsmisdaden is vaak onthutsend. Maar het gaat ook om andere thema's: de spanning tussen de Nederlandse missie en de weerbarstige realiteit ter plekke; begrip en onbegrip over Indonesiërs en de strijd voor onafhankelijkheid; frustraties over de militaire en politieke leiding; angst, wraak en schaamte; verveling en seks; ontheemding daar, en thuis; boosheid om verloren jaren en gebrek aan waardering. In Soldaat in Indonesië worden deze soldatenverhalen ingebed in de bredere context van de dekolonisatieoorlog en de verwerking ervan in Nederland. Gert Oostindie is directeur van het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde (KITLV-KNAW) en hoogleraar Geschiedenis aan de Universiteit Leiden. Hij publiceerde veelgeprezen boeken zoals Het paradijs overzee (1997/2011), De parels en de kroon (2006) en Postkoloniaal Nederland (2010). Aan dit boek ligt een breed onderzoek van het KITLV ten grondslag, waaraan in het bijzonder Ireen Hoogenboom en Jonathan Verwey een onmisbare bijdrage leverden.
Soldaat in Indonesië, 1945-1950
Tussen 1945 en 1950 voerden in Indonesië 200,000 militairen in Nederlandse dienst een oorlog die achteraf zou worden beoordeeld als zinloos, 'fout' zelfs. Zeventig jaar later is deze grootste Nederlandse militaire operatie ooit nog steeds een open zenuw - vergeten, verzwegen, nooit uitputtend onderzocht. Er is sprake van oorlogsmisdaden, maar hoe systematisch dit aan de orde was blijft onduidelijk.<br /><br />Dit boek onderzoekt of, en hoe, militairen zelf in brieven, dagboeken en memoires schreven over oologsmisdaden. Het onderzoek van alle bekende gepubliceerde egodocumenten, zo'n zevenhonderd, leverde echter veel meer inzichten op. Over de spanning tussen geloof in een Nederlandse missie en de weerbarstige realiteit ter plekke; over angst en schaamte; over frustraties over de militaire politieke leiding; over verveling, en boosheid over verloren jaren; over de ontmoeting van polderjongens met een exotische wereld; over begrip en onbegrip voor indonesiërs en het nationalisme; over ontheemding daar, en vervolgens thuis. In Soldaat in Indonesië komen de militairen uitvoerig aan het woord, ingebed in een bredere analyse van de dekolonisatieoorlog en de verwerking ervan in Nederland.
