Adrenaline en reflectie. hoe leren politiemensen op de werkplek?, Beerepoot, A., Paperback
Available at:
Adrenaline en reflectie. hoe leren politiemensen op de werkplek?, Beerepoot, A., Paperback
Politiekunde 14 - Adrenaline en reflectie
De reeks Politiekunde is een uitgave van het Onderzoeksprogramma Politie en Wetenschap, een zelfstandig onderdeel van het Kennisnetwerk van de Politieacademie.<br />Politie en Wetenschap is ingesteld om een stimulans te geven aan de toegepaste wetenschappelijke kennisontwikkeling op het gebied van politie en veiligheid, de daarvoor benodigde kennisinfrastructuur en de daadwerkelijke benutting van onderzoeksrapporten en resultaten in politie praktijk, beleid en opleiding. Publicaties in de reeks Politiekunde betreffen in het algemeen concrete handleidingen, modellen, instrumenten of werkwijzen die direct bruikbaar zijn voor de politiepraktijk. Ze zijn veelal de uitkomst van onderzoek dat is verricht in het kader van het meerjarige onderzoeksprogramma, de kernactiviteit van Politie en Wetenschap.<br />De politie streeft ernaar een lerende organisatie te zijn. Dit houdt in dat het leren van het vak niet ophoudt bij het verlaten van de schoolbanken; het vak uitoefenen is ook een permanente leerschool.<br />In deze studie staat centraal hoe het leren in de praktijk verloopt, via welke processen en met welke resultaten. Inzicht wordt gegeven in de wijze waarop kennis en ervaring worden uitgewisseld en overgedragen in formele en informele settings, tussen mentoren en aspiranten, tussen collega's onderling én met hun chefs. Beschreven wordt welke factoren het leren belemmeren of stimuleren en in hoeverre daar op de werkvloer bewust op wordt of kán worden gestuurd. Het blijkt dat politiemensen vooral informeel leren en dat gebeurt individueel en voornamelijk door 'de kunst af te kijken'.<br />Er is, concluderen de auteurs, bij de politie nog steeds geen sprake van leren als centrale en geïntegreerde activiteit. Operationele politieleiders worden bruikbare handvatten aangereikt om het leren op de werkplek te verbeteren. Verder wordt een lans gebroken voor een duidelijke korpsvisie waarmee concreet invulling gegeven wordt aan het abstracte concept van de politie als lerende organisatie. De auteurs geven daartoe een aanzet. Nu blijven nog veel mogelijkheden onbenut om politiemensen zich verder te laten ontwikkelen. En dat terwijl informeel leren zoveel meer kan zijn dan 'al doende leert men'. Politiewerk is meer dan adrenalinewerk, het vraagt vooral ook reflectie.
Beschrijving gevonden op Bol.com
Adrenaline en reflectie. hoe leren politiemensen op de werkplek?, Beerepoot, A., Paperback
Beschrijving gevonden op Proxis.com
Adrenaline en reflectie
De reeks Politiekunde is een uitgave van het Onderzoeksprogramma Politie en Wetenschap, een zelfstandig onderdeel van het Kennisnetwerk van de Politieacademie. Politie en Wetenschap is ingesteld om een stimulans te geven aan de toegepaste wetenschappelijke kennisontwikkeling op het gebied van politie en veiligheid, de daarvoor benodigde kennisinfrastructuur en de daadwerkelijke benutting van onderzoeksrapporten en resultaten in politie praktijk, beleid en opleiding. Publicaties in de reeks Politiekunde betreffen in het algemeen concrete handleidingen, modellen, instrumenten of werkwijzen die direct bruikbaar zijn voor de politiepraktijk. Ze zijn veelal de uitkomst van onderzoek dat is verricht in het kader van het meerjarige onderzoeksprogramma, de kernactiviteit van Politie en Wetenschap. De politie streeft ernaar een lerende organisatie te zijn. Dit houdt in dat het leren van het vak niet ophoudt bij het verlaten van de schoolbanken; het vak uitoefenen is ook een permanente leerschool. In deze studie staat centraal hoe het leren in de praktijk verloopt, via welke processen en met welke resultaten. Inzicht wordt gegeven in de wijze waarop kennis en ervaring worden uitgewisseld en overgedragen in formele en informele settings, tussen mentoren en aspiranten, tussen collega's onderling én met hun chefs. Beschreven wordt welke factoren het leren belemmeren of stimuleren en in hoeverre daar op de werkvloer bewust op wordt of kán worden gestuurd. Het blijkt dat politiemensen vooral informeel leren en dat gebeurt individueel en voornamelijk door 'de kunst af te kijken'. Er is, concluderen de auteurs, bij de politie nog steeds geen sprake van leren als centrale en geïntegreerde activiteit. Operationele politieleiders worden bruikbare handvatten aangereikt om het leren op de werkplek te verbeteren. Verder wordt een lans gebroken voor een duidelijke korpsvisie waarmee concreet invulling gegeven wordt aan het abstracte concept van de politie als lerende organisatie. De auteurs geven daartoe een aanzet. Nu blijven nog veel mogelijkheden onbenut om politiemensen zich verder te laten ontwikkelen. En dat terwijl informeel leren zoveel meer kan zijn dan 'al doende leert men'. Politiewerk is meer dan adrenalinewerk, het vraagt vooral ook reflectie.
