De terugkeer van zedendelinquenten in de wijk. Politiekunde, Huls, C.E., Paperback
Wetenschap, een zelfstandig onderdeel van de Politieacademie.
Politie & Wetenschap is ingesteld om een stimulans te geven aan de toegepaste
wetenschappelijke kennisontwikkeling op het gebied van politie en veili
Available at:
De reeks Politiekunde is een uitgave van het Onderzoeksprogramma Politie &
Wetenschap, een zelfstandig onderdeel van de Politieacademie.
Politie & Wetenschap is ingesteld om een stimulans te geven aan de toegepaste
wetenschappelijke kennisontwikkeling op het gebied van politie en veiligheid,
de daarvoor benodigde kennisinfrastructuur en de daadwerkelijke benutting
van onderzoeksrapporten en -resultaten in politiepraktijk, beleid en opleiding.
Publicaties in de reeks Politiekunde betreffen in het algemeen concrete handleidingen,
modellen, instrumenten of werkwijzen die direct bruikbaar zijn
voor de politiepraktijk. Ze zijn veelal de uitkomst van onderzoek dat is verricht
in het kader van het meerjarige onderzoeksprogramma, de kernactiviteit van
Politie & Wetenschap.
De terugkeer van een zedendelinquent veroorzaakt vaak grote onrust. In de
wijk en niet in het minst ook bij het slachtoffer. Littekens worden opengereten
en heftige emoties spelen op. Men wil hem niet terug, ondanks dat hij zijn
straf heeft ondergaan. De burgemeester wordt, als verantwoordelijke voor de
handhaving van de openbare orde, in sommige vallen onder grote druk gezet:
voorkom dat deze man zich weer in de wijk kan vestigen.
Aan de burgemeester ontbreekt echter de bevoegdheid om herhuisvesting te
voorkomen. Het enige wat hij denkt te kunnen doen, is het gesprek aangaan
met de zedendelinquent in de hoop hem ertoe te bewegen om te verhuizen.
Weigert de zedendelinquent dit, dan rest de burgemeester niets anders dan
de inzet van extra politie, zo meent hij.
Dit rapport gaat vooral in op de juridische mogelijkheden van de burgemeester
om in specifieke gevallen te voorkomen dat de terugkeer van een zedendelinquent
tot grote onrust leidt. Het onderzoek van de Rijksuniversiteit Groningen
toont aan dat er meer opties bestaan dan men vaak denkt: als civiele belangenbehartiger
kan de burgemeester wel degelijk de terugkeer blokkeren dan wel
andere oplossingen afdwingen.
Daarmee is het een zeer relevant rapport voor burgemeesters, rechters en andere
betrokkenen die te maken krijgen met de terugkeer van zedendelinquenten
Politiekunde 53 - De terugkeer van zedendelinquenten in de wijk
De reeks Politiekunde is een uitgave van het Onderzoeksprogramma Politie &<br />Wetenschap, een zelfstandig onderdeel van de Politieacademie.<br />Politie & Wetenschap is ingesteld om een stimulans te geven aan de toegepaste<br />wetenschappelijke kennisontwikkeling op het gebied van politie en veiligheid,<br />de daarvoor benodigde kennisinfrastructuur en de daadwerkelijke benutting<br />van onderzoeksrapporten en -resultaten in politiepraktijk, beleid en opleiding.<br />Publicaties in de reeks Politiekunde betreffen in het algemeen concrete handleidingen,<br />modellen, instrumenten of werkwijzen die direct bruikbaar zijn<br />voor de politiepraktijk. Ze zijn veelal de uitkomst van onderzoek dat is verricht<br />in het kader van het meerjarige onderzoeksprogramma, de kernactiviteit van<br />Politie & Wetenschap.<br />De terugkeer van een zedendelinquent veroorzaakt vaak grote onrust. In de<br />wijk en niet in het minst ook bij het slachtoffer. Littekens worden opengereten<br />en heftige emoties spelen op. Men wil hem niet terug, ondanks dat hij zijn<br />straf heeft ondergaan. De burgemeester wordt, als verantwoordelijke voor de<br />handhaving van de openbare orde, in sommige vallen onder grote druk gezet:<br />voorkom dat deze man zich weer in de wijk kan vestigen.<br />Aan de burgemeester ontbreekt echter de bevoegdheid om herhuisvesting te<br />voorkomen. Het enige wat hij denkt te kunnen doen, is het gesprek aangaan<br />met de zedendelinquent in de hoop hem ertoe te bewegen om te verhuizen.<br />Weigert de zedendelinquent dit, dan rest de burgemeester niets anders dan<br />de inzet van extra politie, zo meent hij.<br />Dit rapport gaat vooral in op de juridische mogelijkheden van de burgemeester<br />om in specifieke gevallen te voorkomen dat de terugkeer van een zedendelinquent<br />tot grote onrust leidt. Het onderzoek van de Rijksuniversiteit Groningen<br />toont aan dat er meer opties bestaan dan men vaak denkt: als civiele belangenbehartiger<br />kan de burgemeester wel degelijk de terugkeer blokkeren dan wel<br />andere oplossingen afdwingen.<br />Daarmee is het een zeer relevant rapport voor burgemeesters, rechters en andere<br />betrokkenen die te maken krijgen met de terugkeer van zedendelinquenten<br />
Beschrijving gevonden op Bol.com
De terugkeer van zedendelinquenten in de wijk
De reeks Politiekunde is een uitgave van het Onderzoeksprogramma Politie & Wetenschap, een zelfstandig onderdeel van de Politieacademie. Politie & Wetenschap is ingesteld om een stimulans te geven aan de toegepaste wetenschappelijke kennisontwikkeling op het gebied van politie en veiligheid, de daarvoor benodigde kennisinfrastructuur en de daadwerkelijke benutting van onderzoeksrapporten en -resultaten in politiepraktijk, beleid en opleiding. Publicaties in de reeks Politiekunde betreffen in het algemeen concrete handleidingen, modellen, instrumenten of werkwijzen die direct bruikbaar zijn voor de politiepraktijk. Ze zijn veelal de uitkomst van onderzoek dat is verricht in het kader van het meerjarige onderzoeksprogramma, de kernactiviteit van Politie & Wetenschap. De terugkeer van een zedendelinquent veroorzaakt vaak grote onrust. In de wijk en niet in het minst ook bij het slachtoffer. Littekens worden opengereten en heftige emoties spelen op. Men wil hem niet terug, ondanks dat hij zijn straf heeft ondergaan. De burgemeester wordt, als verantwoordelijke voor de handhaving van de openbare orde, in sommige vallen onder grote druk gezet: voorkom dat deze man zich weer in de wijk kan vestigen. Aan de burgemeester ontbreekt echter de bevoegdheid om herhuisvesting te voorkomen. Het enige wat hij denkt te kunnen doen, is het gesprek aangaan met de zedendelinquent in de hoop hem ertoe te bewegen om te verhuizen. Weigert de zedendelinquent dit, dan rest de burgemeester niets anders dan de inzet van extra politie, zo meent hij. Dit rapport gaat vooral in op de juridische mogelijkheden van de burgemeester om in specifieke gevallen te voorkomen dat de terugkeer van een zedendelinquent tot grote onrust leidt. Het onderzoek van de Rijksuniversiteit Groningen toont aan dat er meer opties bestaan dan men vaak denkt: als civiele belangenbehartiger kan de burgemeester wel degelijk de terugkeer blokkeren dan wel andere oplossingen afdwingen. Daarmee is het een zeer relevant rapport voor burgemeesters, rechters en andere betrokkenen die te maken krijgen met de terugkeer van zedendelinquenten
