Onderwijsrecht in het geding. een pleidooi voor een profijtelijke wisselwerking tussen rechter en wetgever, Miek Laemers, Paperback
Available at:
Onderwijsrecht in het geding In haar rede belicht Laemers het onderwijsrecht vanuit het perspectief van de rechtspleging: hoe gaan rechters om met geschillen op onderwijsterrein en met welk resultaat? Doordat het onderwijsrecht een rechtsgebied is waarop verschillende deelterreinen van het recht van toepassing zijn, vindt onderwijsrechtspleging plaats door veel verschillende (rechterlijke) instanties. Dat roept vragen op naar de wenselijkheid van onderscheiden rechtsgangen voor openbaar en bijzonder onderwijs, onderwijsrechtelijke specialisatie en constitutionele toetsing. Verschillen tussen rechterlijke en andere instanties op het terrein van het onderwijsrecht zijn te verklaren door het verschil in context, discipline en competenties van waaruit de rechters oordelen, maar ook door een verschil in de wijzen van rechtsvinding. Laemers is gestart met een onderzoek naar onderwijsrechtspleging in laatstgenoemde technische zin. Aan de hand van enkele uitspraken laat zij zien dat de rechter de huidige, bijna honderd jaar oude tekst van artikel 23 Gw niet zonder meer toepast, maar er een bepaalde interpretatie aan geeft. Juist de mogelijkheid om ook onderwijswetgeving in te kleuren, maakt het voor rechters noodzakelijk om kennis te hebben van het onderwijsrecht. Laemers pleit voor een profijtelijke wisselwerking tussen rechter en wetgever op onderwijsterrein. Een dergelijke wisselwerking is alleen zinvol te realiseren als van beide zijden met voldoende kennis van zaken duidelijke motiveringen worden geleverd. Onderwijsjuristen vervullen daarbij rechtstreeks of als intermediair een onmisbare rol.
Onderwijsrecht in het geding
Onderwijsrecht in het geding In haar rede belicht Laemers het onderwijsrecht vanuit het perspectief van de rechtspleging: hoe gaan rechters om met geschillen op onderwijsterrein en met welk resultaat? Doordat het onderwijsrecht een rechtsgebied is waarop verschillende deelterreinen van het recht van toepassing zijn, vindt onderwijsrechtspleging plaats door veel verschillende (rechterlijke) instanties. Dat roept vragen op naar de wenselijkheid van onderscheiden rechtsgangen voor openbaar en bijzonder onderwijs, onderwijsrechtelijke specialisatie en constitutionele toetsing. Verschillen tussen rechterlijke en andere instanties op het terrein van het onderwijsrecht zijn te verklaren door het verschil in context, discipline en competenties van waaruit de rechters oordelen, maar ook door een verschil in de wijzen van rechtsvinding. Laemers is gestart met een onderzoek naar onderwijsrechtspleging in laatstgenoemde technische zin. Aan de hand van enkele uitspraken laat zij zien dat de rechter de huidige, bijna honderd jaar oude tekst van artikel 23 Gw niet zonder meer toepast, maar er een bepaalde interpretatie aan geeft. Juist de mogelijkheid om ook onderwijswetgeving in te kleuren, maakt het voor rechters noodzakelijk om kennis te hebben van het onderwijsrecht. Laemers pleit voor een profijtelijke wisselwerking tussen rechter en wetgever op onderwijsterrein. Een dergelijke wisselwerking is alleen zinvol te realiseren als van beide zijden met voldoende kennis van zaken duidelijke motiveringen worden geleverd. Onderwijsjuristen vervullen daarbij rechtstreeks of als intermediair een onmisbare rol.
