Laat je niet regeren door angst, maar door moed. Cossee Essay, Joachim Gauck, Paperback

Laat je niet regeren door angst, maar door moed. Cossee Essay, Joachim Gauck, Paperback

Laat je niet regeren door angst, maar door moed. Cossee Essay, Joachim Gauck, Paperback

Beschrijving gevonden op Proxis.com

Cossee Essay 13 - Laat je niet regeren door angst, maar door moed

Joachim Gauck, theoloog en voormalig mensenrechtenactivist in Oost-Duitsland werd op 18 maart 2012 gekozen als elfde Bondspresident van Duitsland. In zijn pleidooi Laat je niet regeren door angst, maar door moed wijst hij op de samenhang van vrijheid en verantwoordelijkheid en pleit hij - tegen het huidige misgenoegen met de politiek in - voor een maatschappij met actieve Burgers, die de vorming van hun land en van hun leven niet moedeloos (of uit gemakzucht) overlaten aan de staat en de politiek.<br /><br />In zijn markante toespraak bij de inauguratie tot Bondspresident stelt hij een van de kernvragen van elk maatschappij aan de orde: 'Hoe moet het eruit komen te zien, het land dat door onze kinderen en kleinkinderen ''ons land'' zal worden genoemd?' Hij doet een beroep op het geweten van hen die regeren en van hen die geregeerd worden: 'Jullie zijn meer dan consumenten. Jullie zijn burgers, dat wil zeggen vormgevers, medevormgevers.' Moge deze oproep ook in Nederland worden gehoord.

Beschrijving gevonden op Bol.com

Cossee Essay: Laat je niet regeren door angst, maar door moed - Joachim Gauck

Joachim Gauck, theoloog en voormalig mensenrechtenactivist in Oost-Duitsland werd op 18 maart 2012 gekozen als elfde Bondspresident van Duitsland. In zijn pleidooi Laat je niet regeren door angst, maar door moed wijst hij op de samenhang van vrijheid en verantwoordelijkheid en pleit hij - tegen het huidige misgenoegen met de politiek in - voor een maatschappij met actieve Burgers, die de vorming van hun land en van hun leven niet moedeloos (of uit gemakzucht) overlaten aan de staat en de politiek.In zijn markante toespraak bij de inauguratie tot Bondspresident stelt hij een van de kernvragen van elk maatschappij aan de orde: 'Hoe moet het eruit komen te zien, het land dat door onze kinderen en kleinkinderen 'ons land' zal worden genoemd?' Hij doet een beroep op het geweten van hen die regeren en van hen die geregeerd worden: 'Jullie zijn meer dan consumenten. Jullie zijn burgers, dat wil zeggen vormgevers, medevormgevers.' Moge deze oproep ook in Nederland worden gehoord.

Beschrijving gevonden op Wehkamp