Het Monogram Ten westen van het verdriet. Ten westen | Ruby Winkel.nl
Het Monogram Ten westen van het verdriet. Ten westen van het verdriet, Elytis, Odysséas, Paperback
Het Monogram Ten westen van het verdriet. Ten westen van het verdriet, Elytis, Odysséas, Paperback

Het Monogram Ten westen van het verdriet. Ten westen van het verdriet, Elytis, Odysséas, Paperback

€ 34.40
Ean: 9789079433971
Condition: New
‘Deze bloem van de liefde: die plukken wij eens en voorgoed.’ In het sublieme liefdesgedicht Het Monogram (1971) valt liefdesextase (‘Ik heb gesproken over jou, met allen en alles’) echter samen met permanente treurnis: ‘ik treur over de jaren die komen zonder ons’ en ‘het scherp van het zwart van de
verdriet over gedichten alles lente andere kleine ziel knuffelspeeltjes scherp
Productdetails

‘Deze bloem van de liefde: die plukken wij eens en voorgoed.’ In het sublieme liefdesgedicht Het Monogram (1971) valt liefdesextase (‘Ik heb gesproken over jou, met allen en alles’) echter samen met permanente treurnis: ‘ik treur over de jaren die komen zonder ons’ en ‘het scherp van het zwart van de dood’. Ten westen van het verdriet (1995), Elytis’ laatste bundel, bevat zeven gedichten vol duisternis (‘de ziel zit vol rimpels’) en licht (‘De kleine lente van de lente kent geen einde.’). ‘Alles gaat over behalve de zwaarste van de ziel.’ De dichter vlucht ‘naar een of andere kleine grote schuilplek’ ‘met als knuffelspeeltjes mijn verdriet.’ En toch vertoeven de gedichten niet in het vasteland Verdriet, maar in de uiterst westelijke gebieden ervan, waar ‘de zonbrengende zon’ voortaan zachte kleuren weeft. Binnen de brede adem van beide bundels vinden we andere klassieke componenten van de ‘summa Elytica’: schoonheid, vrijheid, hoop en wanhoop.

Het Monogram & Ten Westen Van Het Verdriet

‘Deze bloem van de liefde: die plukken wij eens en voorgoed.’ In het sublieme liefdesgedicht Het Monogram (1971) valt liefdesextase (‘Ik heb gesproken over jou, met allen en alles’) echter samen met permanente treurnis: ‘ik treur over de jaren die komen zonder ons’ en ‘het scherp van het zwart van de dood’. Ten westen van het verdriet (1995), Elytis’ laatste bundel, bevat zeven gedichten vol duisternis (‘de ziel zit vol rimpels’) en licht (‘De kleine lente van de lente kent geen einde.’). ‘Alles gaat over behalve de zwaarste van de ziel.’ De dichter vlucht ‘naar een of andere kleine grote schuilplek’ ‘met als knuffelspeeltjes mijn verdriet.’ En toch vertoeven de gedichten niet in het vasteland Verdriet, maar in de uiterst westelijke gebieden ervan, waar ‘de zonbrengende zon’ voortaan zachte kleuren weeft. Binnen de brede adem van beide bundels vinden we andere klassieke componenten van de ‘summa Elytica’: schoonheid, vrijheid, hoop en wanhoop. <br />

Beschrijving gevonden op Bol.com
Product beoordelingen
Productvideo's
Wij maken gebruik van cookies voor onze service. Bezoek je onze website dan ga je akkoord met de cookies.