Dag meneer, koud hè, buiten

Dag meneer, koud hè, buiten

Dag meneer, koud hè, buiten

Dit jongetje van 13 wist nog niet hoe zijn leven eruit zou gaan zien. Van "Ga heen en vermenigvuldig u', had hij nog nooit gehoord. Maar een mensenleven later tijdens een familiefeestje om zich heen kijkend, zag hij een flinke kinderschaar die samen met hem en zijn vrouw een gelukkig gezin vormde. <br />Als 20-jarige jongeman ging hij als zeeman "heen' en bevoer zo alle wereldzeeën en bezocht vele landen. Menig avontuur belevend die een onlosmakelijk deel van hem werden. Er niet bij stilstaand dat elke keer dat hij weer naar zee ging die avonturen verborgen bleven voor iedereen die hij thuis achterliet en zij dus verstoken bleven van een groot deel van zijn bestaan. Vaak werd hem gezegd, schrijf ze eens op. Maar het kwam er nooit van.<br />Tot het kereltje van 13 ouder en ouder werd en na een paar walbanen met pensioen ging en hij voor iemand een meegemaakte scheepsramp beschreef. Hij kreeg toen de smaak van schrijven te pakken en vertrouwde al die andere belevenissen ook aan het papier toe. U treft ze allemaal aan in dit boekje onder de titel "Dag meneer, koud hè, buiten". Woorden van de oudste van de kinderschaar, die bij thuiskomst na anderhalf jaar op zee net begon te praten.

Beschrijving gevonden op Bol.com

Dag meneer, koud hè, buiten

Dit jongetje van 13 wist nog niet hoe zijn leven eruit zou gaan zien. Van 'Ga heen en vermenigvuldig u', had hij nog nooit gehoord. Maar een mensenleven later tijdens een familiefeestje om zich heen kijkend, zag hij een flinke kinderschaar die samen met hem en zijn vrouw een gelukkig gezin vormde. Als 20-jarige jongeman ging hij als zeeman 'heen' en bevoer zo alle wereldzeeën en bezocht vele landen. Menig avontuur belevend die een onlosmakelijk deel van hem werden. Er niet bij stilstaand dat elke keer dat hij weer naar zee ging die avonturen verborgen bleven voor iedereen die hij thuis achterliet en zij dus verstoken bleven van een groot deel van zijn bestaan. Vaak werd hem gezegd, schrijf ze eens op. Maar het kwam er nooit van. Tot het kereltje van 13 ouder en ouder werd en na een paar walbanen met pensioen ging en hij voor iemand een meegemaakte scheepsramp beschreef. Hij kreeg toen de smaak van schrijven te pakken en vertrouwde al die andere belevenissen ook aan het papier toe. U treft ze allemaal aan in dit boekje onder de titel “Dag meneer, koud hè, buiten”. Woorden van de oudste van de kinderschaar, die bij thuiskomst na anderhalf jaar op zee net begon te praten.

Beschrijving gevonden op BookSpot.nl