Klets

Toen 4T4 ons enkele jaren geleden liet verstaan dat hij zonder Westvlaamse kompanen Vlaamse rap ging maken, wist niet iedereen meteen wat daarvan te verwachten. Hij herdoopte zich Meneer Michiels (“Kristof” bleek al in gebruik te zijn), en kwam af met een sound die zowel verraste als bevestigde. Voor-de-hand-liggend was het in elk geval niet. De pers begreep het en was laaiend enthousiast. “Michiels komt thuis en zijn accent swingt als de heupen van Beyoncé”, luidde het (Bart Steenhaut in De Morgen), en “Meneer Michiels heeft een elegante kust-allemaal-mijn-kloten-plaat gemaakt” (gvn in Humo). Hij scoorde hoog op het vlak van opzet en persoonlijkheid, en slaagde er in de eerste plaats vooral in om de nieuwsgierigheid op te wekken. “Met Voorbedachte Rade” werd een fonkelende belofte. Meer dan twee jaar later tekent hij bij Fons records, en slaagt hij er met zijn tweede album “Klets” niet alleen in deze belofte in te lossen, maar ruimschoots te overstijgen. Waar we tot nu toe een zekere trefzekerheid misten, overtuigingt Klets in alle bonkende beats, klaterende rhymes, rijke akkoorden en gierende gitaren die het album rijk is. Eens brult en scandeert Michiels over de kleine dingen des levens alsof het een lieve lust is, iets wat we sinds Public Enemy of Ice Cube niet meer veel gehoord hebben. Op andere momenten klinkt hij weloverwogen en berustend zoals alleen artiesten met een bepaalde staat van dienst dat kunnen. De subbassen lijken regelmatig de woofers genadeloos op te zullen peuzelen om vervolgens onaangekondigd plaats te maken voor perfecte Wilson-esque akkoordprogressies en verlekkerende melodieën. Wat echter de grootste rijkdom is, is niet dat hij 2 zo’n uiteenlopende universums combineert, maar dat hij het op zo’n homogene, organische manier doet. En zonder hulp van buitenstaanders. Zijn platenkast is overduidelijk samengesteld uit pareltjes uit meer dan een paar genres en tijdperken, en volgens ons staan ze allemaal kriskras door elkaar. Als bewijsstuk A presenteert hij ons de eerste single “Eersteklas”. Voor wie nog niet wist dat deze man niet uit Izegem maar Leopoldsburg komt. Het nummer is een volbloed “single”, een perfect voorbeeld van waar Meneer Michiels met zijn Klets voor staat: catchy en dansbaar, maar ook stoer en grappig, eigenzinnig maar niet contrair, doordacht maar organisch, substantieel en onbelangrijk.

Klets

Klets is een album van Meneer Michiels uit 2018 en is uitgebracht onder het label Fons

Beschrijving gevonden op BookSpot.nl

KLETS. MENEER MICHIELS, CD

Beschrijving gevonden op Proxis.com

Klets

Toen 4T4 ons enkele jaren geleden liet verstaan dat hij zonder Westvlaamse kompanen Vlaamse rap ging maken, wist niet iedereen meteen wat daarvan te verwachten. Hij herdoopte zich Meneer Michiels (“Kristof” bleek al in gebruik te zijn), en kwam af met een sound die zowel verraste als bevestigde. Voor-de-hand-liggend was het in elk geval niet. De pers begreep het en was laaiend enthousiast. “Michiels komt thuis en zijn accent swingt als de heupen van Beyoncé”, luidde het (Bart Steenhaut in De Morgen), en “Meneer Michiels heeft een elegante kust-allemaal-mijn-kloten-plaat gemaakt” (gvn in Humo). Hij scoorde hoog op het vlak van opzet en persoonlijkheid, en slaagde er in de eerste plaats vooral in om de nieuwsgierigheid op te wekken. “Met Voorbedachte Rade” werd een fonkelende belofte. Meer dan twee jaar later tekent hij bij Fons records, en slaagt hij er met zijn tweede album “Klets” niet alleen in deze belofte in te lossen, maar ruimschoots te overstijgen. Waar we tot nu toe een zekere trefzekerheid misten, overtuigingt Klets in alle bonkende beats, klaterende rhymes, rijke akkoorden en gierende gitaren die het album rijk is. Eens brult en scandeert Michiels over de kleine dingen des levens alsof het een lieve lust is, iets wat we sinds Public Enemy of Ice Cube niet meer veel gehoord hebben. Op andere momenten klinkt hij weloverwogen en berustend zoals alleen artiesten met een bepaalde staat van dienst dat kunnen. De subbassen lijken regelmatig de woofers genadeloos op te zullen peuzelen om vervolgens onaangekondigd plaats te maken voor perfecte Wilson-esque akkoordprogressies en verlekkerende melodieën. Wat echter de grootste rijkdom is, is niet dat hij 2 zo’n uiteenlopende universums combineert, maar dat hij het op zo’n homogene, organische manier doet. En zonder hulp van buitenstaanders. Zijn platenkast is overduidelijk samengesteld uit pareltjes uit meer dan een paar genres en tijdperken, en volgens ons staan ze allemaal kriskras door elkaar. Als bewijsstuk A presenteert hij ons de eerste single “Eersteklas”. Voor wie nog niet wist dat deze man niet uit Izegem maar Leopoldsburg komt. Het nummer is een volbloed “single”, een perfect voorbeeld van waar Meneer Michiels met zijn Klets voor staat: catchy en dansbaar, maar ook stoer en grappig, eigenzinnig maar niet contrair, doordacht maar organisch, substantieel en onbelangrijk.

Beschrijving gevonden op Bol.com