Jules Massenet - Werther

Deze productie vormde het debuut voor het Vienna State Opera van de jonge Zwitserse dirigent Philippe Jordan – de Argentijnse tenor Marcelo Álvarez vertolkte de titel rol. Hoewel hij zich al verzekerd had van een internationale reputatie, door zijn uitvoeringen bij toonaangevende operahuizen over de hele wereld, was dit zijn eerste optreden bij een première van een productie in Wenen. Zijn Charlotte, bij deze gelegenheid de jonge Letse mezzosopraan Elina Garanca, deel uitmakend van de Weense Staatsopera sinds 2003. Haar optredens zijn enthousiast ontvangen en ze is al bestempeld als het nieuwe mezzo wonder naast Vesselina Kasarova en Magdalena Kožená.

Geregisseerd door internationaal bekende Roemeense regisseur, Andrei Serban, het schijnbaar sentimentele liefdesverhaal - gewoonlijk vorm gegeven met 18e eeuw kostuums uit die tijd - blijkt een studie naar persoonlijke relaties en een nauwkeurige observatie van een vrouw, die laat volwassen wordt. Serban's doel was om de opera te ontdoen van zijn onterechte reputatie van banaliteit, ondanks de onderliggende tragische stemming. Met de setting van de productie in een stijve, claustrofobische sfeer van een klein stadje in de jaren 1950, probeerde hij het publiek meer bewust te maken van de diepere niveaus van zelfverloochening.

Jules Massenet - Werther

Deze productie vormde het debuut voor het Vienna State Opera van de jonge Zwitserse dirigent Philippe Jordan – de Argentijnse tenor Marcelo Álvarez vertolkte de titel rol. Hoewel hij zich al verzekerd had van een internationale reputatie, door zijn uitvoeringen bij toonaangevende operahuizen over de hele wereld, was dit zijn eerste optreden bij een première van een productie in Wenen. Zijn Charlotte, bij deze gelegenheid de jonge Letse mezzosopraan Elina Garanca, deel uitmakend van de Weense Staatsopera sinds 2003. Haar optredens zijn enthousiast ontvangen en ze is al bestempeld als het nieuwe mezzo wonder naast Vesselina Kasarova en Magdalena Kožená.<br /><br />Geregisseerd door internationaal bekende Roemeense regisseur, Andrei Serban, het schijnbaar sentimentele liefdesverhaal - gewoonlijk vorm gegeven met 18e eeuw kostuums uit die tijd - blijkt een studie naar persoonlijke relaties en een nauwkeurige observatie van een vrouw, die laat volwassen wordt. Serban's doel was om de opera te ontdoen van zijn onterechte reputatie van banaliteit, ondanks de onderliggende tragische stemming. Met de setting van de productie in een stijve, claustrofobische sfeer van een klein stadje in de jaren 1950, probeerde hij het publiek meer bewust te maken van de diepere niveaus van zelfverloochening.

Beschrijving gevonden op Bol.com